Recensie Bistrot Le Marais

Een goed Frans huwelijk

Plan binnenkort maar een reisje naar Maassluis, lieve mensen. Deze Franse bistrot is het tripje dubbel en dwars waard. 

‘Ik zou je heel graag een karafje water willen aanbieden, maar ik durf het echt niet’, zegt de sympathieke gastheer-eigenaar van Bistrot Le Marais. Ook in Maassluis hebben ze in de week van ons bezoek last van het met e-coli vervuilde kraanwater in de regio. Dat wordt dus (gratis) flessenwater op de met linnen en – très français – papieren kleedjes gedekte tafels vanavond.

De voormalige wasserette aan de Nieuwstraat is omgetoverd tot een frisse bistro, waar oude details als de houten vloer en het balkenplafond voor extra sfeer zorgen. Aan de muur hangen kaarten van Franse wijngebieden – bijna allemaal terug te vinden op de wijnkaart.

Dit is het Maassluisse avontuur van Joranne van der Marel en Bas Borkent, die eind 2016 de deuren van hun fijne Memory Lane aan de Rotterdamse Hoogstraat sloten. Het horecapaar woont boven de zaak, dus werk en privé combineren gaat hier ogenschijnlijk vanzelf: de babyfoon staat in de open keuken. Daar is Joranne de baas. En wat voor een baas! Ze tovert het ene na het andere mooie Franse gerecht op tafel. Voor € 34,50 heb je al een driegangenmenu.

Om te beginnen krijgen we flinterdun gesneden wildzwijnworst uit de Ardèche en een amuse van fantastische warme bloedworst met appel. De perfect gebakken coquilles met trompettes de la mort (als schuim en in vaste vorm) en bloemkool zijn een waardige voortzetting. Het blijft wonderlijk hoe twee ingrediënten die elkaar in de natuur nooit zouden ontmoeten – schelpdieren en paddenstoelen – zo’n mooi smaakhuwelijk vormen. Het zoete van de bloemkool treedt hierbij op als cupido.

Ook de malse rundermuis met remoulade, toast en een gepocheerd eitje is fijn. Als we heel kritisch zijn zit er naar onze zin iets te veel augurk in de remoulade, maar dat is “gemier op de vierkante millimeter,” aldus mijn genietende gezelschap. Het genieten gaat door met entrecôte, zelfgemaakte hollandaise en mergpijp. Mocht je gruwen bij het idee van een bot op je bord: niet doen, gewoon proeven en genieten van die verrukkelijk smeuïge merg. Platte peterselie zorgt voor de nodige frisheid. Erbij krijgen we krieltjes en een eenvoudige kraakverse salade.

Dan toch nog een beetje gemier: de zwarte knoflook op het vegetarische gerecht (pompoen) is onaangenaam bitter. Het doet af aan de mooie gebakken pompoen, walnoot en crème fraîche. Vooral de pompoenmousse met sinaasappel is geweldig: fris, kruidig en fluweelzacht zalvend.

Pas bij de desserts speelt het Edith Piaf-syndroom in lichte vorm bij ons op – al te veel Franse chansons op een avond gaat ook vervelen. Aan het eten ligt het niet hoor; een prachtig klassiek citroentaartje en een mooie kaasplank met Franse kazen van de buren, druiven en Maassluisse kweepeer.

Behalve het (minimale) gemier hebben ook nog een compliment, en wel voor het naturelle en kundige gastheerschap van de heer des huizes. Bij elke wijn (veelal van kleinere, eigenwijze wijnmakers) heeft hij een ter zake doend verhaal, en gevoel voor humor bovendien.

Voor mensen die verder weg wonen is het frustrerend dat de nieuwe metrolijn nog even op zich laat wachten. Tot die tijd zijn niet-Sluizers aangewezen op auto of bus voor een bezoek aan Le Marais. Maar wat zou het. Fiets, zwem, step, of krúip voor mijn part naar Maassluis: u gaat er geen spijt van krijgen.

 

Bistrot Le Marais
Nieuwstraat 18

3141 AA Maassluis
Tel 010- 7371295
www.bistrotlemarais.com

De buren

Een goede buur is beter dan een verre vriend. Dat geldt ook voor Le Marais. Hun buren in de Nieuwstraat zijn o.a. het Maassluisse Kaaswinkeltje, leverancier van die fijne kaasplank in de bistro. Even verderop zit een zaak die een culinaire bedevaart naar Maassluis rechtvaardigt: Proef een keer de tompouce van Pattiserie Chocolaterie Holtkamp en je wilt nooit meer een andere. Hij wordt gemaakt met verse Westlandse room, ’s ochtends in alle vroegte gehaald bij de boer.

BewarenBewaren

BewarenBewaren