Ik miste Jim. Hij mij niet, denk ik. Na zijn plotselinge vertrek was hij doorgegaan met de rest van zijn leven. Grootse plannen, waarbij er geen tijd was voor achterom kijken.
Zou hij weten wat hij mij en de rest van mijn buurtgenoten had aangedaan met zijn vertrek? De wind op Katendrecht blies harder dan ooit zonder Jim. Het Deliplein lag er verloren bij, ook de feestverlichting in de platanen kon de leegte niet vullen. Natuurlijk had hij ons niet helemaal in de kou laten staan, de opvolging was geregeld . Een matroos en een meisje zorgden nu voor ons. Goede zorg, zeker. Heerlijk ook. Maar geen Jim.
Op een besneeuwde januaridag hield ik het niet meer. Ik trok noordwaards, een barre tocht langs bevroren bruggen, helse verkeerspleinen en lugubere tunnels. Daar, onder het spoor, vond ik Jim terug. Het ging goed met hem. In zijn nieuwe onderkomen zorgde hij voor me. Vanzelfsprekend, want dat is wat hij doet. Het weerzien was verwarmend, verfrissend, troostend. In de keuken ging het er sereen aan toe. Jim grilde, bakte en rookte alsof we elkaar nooit waren kwijtgeraakt. Zachtjes zong hij mee met een liedje van Ella Fitzgerald; How Do You Like Your Eggs in the Morning? Ik wilde roepen: ‘Maakt niet uit Jim, zolang jij ze maar maakt!’
Maar ik zei niks. Het was goed zo.
Restaurant De Jong
Raampoortstraat 38
3032 AH Rotterdam
010 465 7955
Open: Woe – Zo 18:00 – 23:00
