Opa is leuk oud geworden
Restaurantrecensie eetcafé Opa, Rotterdam. Eerder gepubliceerd in AD/RD, De Gouden Pollepel 6 juli 2016
Sommige zaken zijn zo vanzelfsprekend dat je ze een beetje was vergeten. Eetcafé Opa is zo’n vertrouwd gezicht op de Witte de Withstraat. Menig student at er wel eens een schnitzeltje. Hoe vergaat het deze gouwe ouwe tussen al het jonge grut op de hippe uitgaansstraat?
Opa is van binnen wat strakgetrokken, maar nog steeds herkenbaar. De portretjes van de opa’s zijn gebleven. Op de kaart staat eetcafé-kost als saté en carpaccio gebroederlijk naast een vegetarische hamburger van zoete aardappel. Wat ook opvalt is de mededeling achterop de menukaart: De keuken gebruikt zoveel mogelijk biologische producten en al het vlees komt van De Lindenhoff. Geen kiloknallers dus, en dat is goed nieuws voor zowel het milieu als onze smaakpapillen.
De klassieke gerechten hebben een eigentijdse twist gekregen. Zelfs van een wat uitgekauwde eetcaféklassieker als een salade geitenkaas weet Opa nog iets origineels te maken met peer, lavendelhoning en lijnzaad.
Weckpotjes
De kippensoep waar wij mee aftrappen heeft ook een dergelijke 
opfrisbeurt gehad. Met spinazie, rode peper en citroen is het verwarmende bakkie troostsoep een zomerse opkikker geworden. De ‘pulled chicken’ die er in zit, is in wel erg grote stukken getrokken (we tellen vier grote brokken kip), maar smaken doet het.
De ouderwetse soepkom komt zo uit oma’s servieskast. De overige 
gerechten worden allemaal volgens de laatste mode geserveerd. Zoals de weckpotjes van ons andere prima voorgerecht, gevuld met ijsbergsla, gerookte zalm, Hollandse garnaaltjes en makreel. De vis is van goede kwaliteit. Dikke stukken licht gerookte zalm, cocktailsaus uit het boekje bij de garnalen. Alleen de makreel had iets meer mayo mogen krijgen. En boter had het ook goed gedaan bij de keurige sneetjes droge toast.
Trendy tafelgoed
Het trendy tafelgoed gaat vrolijk door bij de hoofdgerechten; we krijgen 
onze saté en zeevruchten in een emmertje geserveerd. Het eten van onze buren komt in een kratje.
We zijn geen fan van deze fratsen, maar onze kritiek verstomt zodra we de gerechten proeven. Want wat zijn die gamba’s, kokkels en mosselen zalig klaargemaakt! We likken de schelpen af om maar niets van die pittige tomatensaus te missen. De portie is royaal, samen met uitstekende kruidige grove frieten en mayonaise. Het potje aïoli hebben we niet nodig voor de gamba’s, die hebben al genoeg smaak.
Graven
Aan de overkant van de terrastafel wordt net zo gesmuld van de saté van kippendijen. Deze is wat lastiger uit de emmer te eten: om bij de onderliggende atjar te komen moeten we eerst door een laag malse kip en grove satésaus graven. Op zich geen straf, want het is goed, maar elegant is anders.
Willen we nog een dessert? Ik dacht het wel. “Jaa, ga lekker al the way!!” Roept de spontane serveerster enthousiast. Haar paardenstaart wiebelt vrolijk mee. Ze heeft zichtbaar plezier in haar werk. We gaan voor Opa’s popsicle. Dat onschuldig klinkende waterijsje is stiekem een bevroren cocktail. Een mojito die heel hard smelt, dus we slurpen er op los. Aan het andere dessert, vanille-ijs van buurtgenoot Gusto met warme fudge en nootjes kun je je geen buil vallen.
Opa is leuk oud geworden. Deze goede man gaat met zijn tijd mee zonder de ‘ouderwetsche’ kwaliteit uit het oog te verliezen. Aanrader!
Opa cafe & keuken
Witte de Withstraat 49a
3012BM Rotterdam
www.eetcafeopa.nl
