Het Food Film Festival. Daar kon ik als liefhebber van beide niet ontbreken. Ik reisde af naar Amsterdam en keek, proefde, bibberde en bewonderde.
Het FFF wordt georganiseerd door de Youth Food Movement, en dat zie je terug in het publiek (veel enthousiaste twintigers) en in de keuze van de films. Het zijn voornamelijk documentaires met een boodschap in de trant van: ‘kijk eens wat er allemaal gebeurt met ons eten – dat moet anders’.
Zo zag ik bijvoorbeeld de prachtige maar huiveringwekkende film Above the Heart. De filmmakers filmden jarenlang in een groot slachthuis in België. Bijna dialoogloos wordt het hele proces van slachten, villen en uitbenen in beeld gebracht. Lees en huiver mee.
Aan de slag
Eten en koken spelen uiteraard ook een grote rol op het festival. Een grotere rol dan de films eigenlijk, als je alles bij elkaar optelt. Er is een markt met streetfood en in talloze workshops leer je er alle ins en outs over toveren met groenten, zelf worstdraaien of bierbrouwen.
De meeste workshops waren binnen mum van tijd uitverkocht (in tegenstelling tot de films, daar hoefde je minder over te stressen bij de kaartverkoop). Gelukkig wist ik een plaatsje te machtigen bij het Seminar van het Nordic Food Lab. Dat bleek een inspirerende, zij het ietwat rommelige smaakexcursie. Daarover lees je hier mijn verslag.
Ingevlogen chefs
Een eigen restaurant is verplichte kost voor een food festival. Het restaurant van het FFF wordt gerund door professionele chefs, en zeker niet de minsten. Joris Bijdendijk, executive chef van Bridges, stuurde een dreamteam aan van koks die speciaal voor het festival hun eigen kachel even achterlieten. Ze werden bijgestaan door getalenteerde vrijwilligers.
Zondagmiddag werd de chef van Oud Sluis ingevlogen uit Zeeuws-Vlaanderen voor een lunch geïnspireerd op de film L’amour des moules. Met beelden van bergen dampende Zeeuwse mosselen in het vizier schoof ik aan voor de mossellunch met de minste mossels ooit – bekijk hier mijn fotoverslag.
De meester proeft
Een van de leukste onderdelen van het festival vond ik de talkshow FFF live. Festivalprogrammeur en worstmaker Samuel Levie en Parooljournaliste Hiske Versprille ontvingen o.a. de Britse schrijfster Carolyn Steel. Zij nam ons op de fiets mee door de Amsterdamse geschiedenis, gezien vanuit het voedselperspectief.
Culi-nestor Johannes van Dam proefde het eten van het FFF restaurant voor een live-recensie, terwijl chef Joris angstvallig toekeek vanuit zijn doorgeefluik. Susanne de Boer van Rabobank Amsterdam en Jan Willem van der Schans van Eetbaar Rotterdam schoven aan om te praten over de verbinding tussen voedsel en de stad, stadslandbouw en het belang daarvan.
Schrijfster Emma Bruns las een column voor, waarvan ik je deze quote niet wil onthouden:
“Vetzucht wordt echt een probleem. Over tien jaar passen we niet meer door de OV-poortjes.”
Iets om over na te denken, al is het maar met een knipoog. Dat er iets moet veranderen aan de manier waarop we onszelf voeden, is duidelijk. De vraag is hoe je deze boodschap aan zoveel mogelijk mensen overbrengt. Het FFF doet een geslaagde poging: het verspreidt de op zich zware boodschap op een aantrekkelijke manier: door middel van films, workshops en lekker eten. Want dat laatste mag gelukkig gewoon nog.
Meer FFF:
Nordic food Lab seminar
Oud Sluis mossellunch
Above the Heart
