Recensie Rotown

In de kantine van de school of rock

Rotown restaurantrecensie, eerder gepubliceerd in AD/Rotterdams Dagblad, 4 mei 2016

Bij poppodium Rotown kan je ook prima eten, wisten we bij de Pollepel. Nu het restaurant van de muziekkroeg een nieuw concept heeft bedacht, zijn we daar natuurlijk benieuwd naar. Het nieuwe zit hem gedeeltelijk in de kaart, maar vooral in de manier van serveren. Het restaurant is nu cafeteria (niet te verwarren met onze cafetaria).

De cafeteria kennen we vooral uit Amerikaanse films en tv series als de kantine van de high school, het ziekenhuis of de gevangenis. Nors kijkende kantinedames kwakken er een kwak puree, friet of kipnuggets op je plastic tray.

cafeteria inspiratie: the best...
cafeteria inspiratie: the best…
...and the worst
…and the worst
jeugdsentiment

Het goede nieuws is dat alleen dat vakjesdienblad is overgenomen voor het nieuwe Rotown concept. Je wordt er nog steeds aan tafel bediend, door verre van chagrijnige dames. Op de kaart staat klassiek hartig eetcafévoer als hamburgers, gebakken eieren en biefstuk. Grappig is het pasteibakje met champignonragout, dat is nog eens jeugdsentiment!

Voor de lichtere eter zijn er ook spring rolls en een vegaburger. De overige vakjes van je dienblad kun je naar keuze laten vullen met bijgerechten. Van friet en mac ‘n cheese tot bulgursalade of huisgemaakte kimchi. Het is het comfort food van de American diner gecombineerd met hip health food.

humor

Ook het interieur kreeg een kleine make-over. De muur van de serre, waar het restaurantgedeelte in is gevestigd, is nu donkergroen. Aan de muur een lichtbak met foto’s van het eten. We zien een zonnebadend kippetje dat te lijf wordt gegaan met een brander. Of je die humor waardeert is een kwestie van smaak, feit is in ieder geval dat de lichtbak een hard, ongezellig licht afgeeft.

'bread and butter'
‘bread and butter’

We beginnen met brood met boter. Dat is met 5,50 aardig aan de prijs voor een homp zuurdesembrood met wat boter en olijfolie. Dan onze trays. Op het rode plastic ligt een sappig gebraden kippetje, goed gaar en fijn gekruid. Ook de mac ‘n cheese is in orde. Er mag wel wat meer pittige oude kaas in de saus. Maar oei. De gegrilde groene asperges zijn oneetbaar: helemaal zwart geblakerd. Daar doet ook de aardige hollandaisesaus niet meer aan.

Steak beurre de Paris, caesar salad, friet.
Steak beurre de Paris, caesar salad, friet.

Op het andere dienblad een steak, frieten en een caesar salad. Die laatste is aardig, al mag het aandeel croutons wel wat minder. Ook de frieten kunnen er goed mee door. Het grote nadeel van de kantineformule wordt duidelijk bij de steak: op het plastic koelen gerechten veel sneller af, waardoor we een nagenoeg koude biefstuk eten.

De bediening heeft het druk op deze vrijdagavond. De zaak zit vol en er wordt hard gewerkt om iedereen op tijd bij het concert te krijgen, dat straks in de naastgelegen zaal plaatsvindt. Dat, plus onervarenheid zorgt ervoor dat de verkoolde-aspergeklacht onopgevolgd blijft, en onze vragen over het concept of de kaart (“dat zal ik even navragen”) onbeantwoord.

rapport

Het eten is godzijdank beter dan de doorsnee kantine, maar toch staan we niet te juichen. Je eet van felgekleurd plastic, je het eten koelt te snel af en bij weinig bijgerechten kijk je naar lege vakken. Ondanks een bonuspunt voor het originele idee is het uiteindelijke rapportcijfer voor deze school of rock er niet op vooruit gegaan.

ROTOWN
Nieuwe Binnenweg 19
3014 GB Rotterdam
www.rotown.nl