Na mijn stukje over het eten van overlastgevende dieren werd het hoog tijd om zelf eens op jacht te gaan naar beesten om op te eten. De gelegenheid diende zich aan toen Rotterdamse Oogst een excursie rivierkreeftvissen organiseerde. Het werd een heerlijke dag buiten in de polder en de grienden. Ook maakte ik kennis met de wraak van een kreeft zonder kop.
Vrijbuiters
Op nog geen half uur rijden van Rotterdam bevindt zich, ergens tussen de A15 en een grote scheepswerf, een groen paradijs. Dit is het domein van visser André en Marco van de Vereniging tot Behoud van Gorinchemse Heerlijke Visserijen (GHV). Twee vrijbuiters die zich bezighouden met de instandhouding van de binnenvisserij op de Heerlijkheid Gorinchem.
Zondvloed
Hun uitvalsbasis is een goed in het groen verscholen domein. Het deed me denken aan de film Beasts of the Southern Wild. Er was een hut op palen (met veranda), op het rommelige erf stonden houtkachels om koffie en vis op te bereiden en er lagen her en der bootjes. Stromend water was er niet. Hoeft ook niet: de rivier voldoet om je handen in te wassen.
Even verderop was een prachtig openluchttoilet gemaakt, waar je met uitzicht op het water je ding kon doen. Om het gevoel van de film (waar een zondvloed de boel onder water zet) helemaal compleet te maken was een gedeelte van het terrein nog drassig van de recente hoge waterstand. De begroeiing was er bedekt met een laagje slik. Kortom: een heerlijke plek.
Slootjes
Het rivierkreeftvangen zelf gebeurt op iets meer aangeharkt terrein. In de poldersloten van een boer even verderop om precies te zijn. Daar mochten wij, een tiental lieden uit de grote stad, de fuiken lichten, legen en teruggooien. Te kleine kreeftjes en vissen gingen terug de sloot in. Balancerend over planken en langs drassige oevers trokken we van sloot naar sloot en van fuik naar fuik. De koeien van de boer keken nieuwsgierig toe.
Seksen
We kregen ook nog een lesje seksen van André (‘Rinske, kom je ook even seksen?’ Ja, het is me er eentje, die André), waarin hij uitlegde hoe je het verschil ziet tussen mannetjes- en vrouwtjeskreeften. Ook legde hij uit wat er nu zo erg is aan de opmars van de rivierkreeft, of polderkreeft zoals hij ze noemt. Maar wat is erg? Een plaag wilde hij ze niet noemen. De nuchtere kijk van André kwam neer op het volgende: Ze zijn er nu eenmaal dus kun je er maar beter je voordeel mee doen (= opeten). En met regelmatig bevissen hou je de boel prima onder controle en beperk je de schade voor de boer, die zijn oevers gespaard ziet.
Toen de emmer goed gevuld was met krioelende kreeftjes klommen we weer in de achterbak van Andrés vrachtwagen en reden we terug naar de groene oase.
Rauwer dan rauw
Daar gingen we aan de slag met ons avondeten: tartaar van polderkreeft op toast, en kruidige gekookte kreeftjes met o.a. cajun kruiden, look en citroengras. Voor de tartaar was het zaak om de kreeftjes rauw te pellen. Daarvoor moesten ze eerst onthoofd worden…. Hoe dat ging kun je zien op dit rauwe filmpje, gemaakt door Rianne van Rotterdamse Oogst.
Die tartaar van polderkreeft was heerlijk. De smaak en het mondgevoel zitten ergens tussen oester (zonder het zilte) en sashimi. Een kneepje citroensap er op, wat peper en klaar. Olijfolie kan ook, maar is wat mij betreft niet nodig. Het is alleen wel veel werk voor een heel klein hapje kreeft. Maar dat hield ons niet tegen!
Zoete wraak
Net toen ik dacht dat ik een volleerd kreeften-slayer was, en nonchalant de ene na de andere kreeft naar de andere wereld hielp, besloot een ferme knaap me een lesje te leren. Ik lette even niet op, en de kreeft (die al met zijn kop van zijn romp gescheiden was!) greep met met zijn schaar in mijn handpalm. Auw! Hij hield stevig vast terwijl ik hem zachtjes vloekend van me af probeerde te schudden. Een week later had ik nog steeds een kras in mijn handpalm. Het was de wraak van de kreeft zonder kop.
Ook op jacht?
Wil je ook wel eens een dagje polderkreeften vissen, of vissen op de binnenwateren van de Gorinchemse Heerlijkheid? Kijk dan eens op de website van Heerlijke Visserijen. Ik kan het je van harte aanbevelen: uitwaaien, je eigen eten verzamelen, bereiden en verorberen in een oer-Hollands landschap, plus gratis zonsondergang bij een kampvuurtje toe!
Tip:
Op het weblog van André lees je ook alles over de kreeftjes, en hoe je ze bij hem bestelt.
