Prima vlees, de rest lijkt bijzaak
Waar hebben we zin in, en zijn er nog leuke nieuwe tentjes bijgekomen de laatste tijd? Op beide vragen luidde het antwoord deze week: vlees!
Vlees is hip. De hamburgers en steaks van sjieke runderen vliegen je om de oren. Bijbehorende apparaten zijn droogkasten, een Big Green Egg barbecue en/of een Josper-oven: een houtskoolgrill en oven ineen. Meat Rotterdam is een van die nieuwe vleescafé’s.
Het heeft zijn intrek genomen in een hoekpand aan het Haringvliet en de Oude Haven. Door de ligging is Meat gezegend met een enorm terras aan beide havens. Binnen is de inrichting eenvoudig, met veel wit en blankhouten tafeltjes. Het is meteen duidelijk waar het hier om draait: een muur in de hal is behangen met een grote foto waarop de slager en zijn vlees schitteren. Een slagershakblok dient als bijzettafel.
Die pretentieloze uitstraling staat in scherp contrast met de website van Meat. Die heeft even ronkende als kromme teksten over nieuwe ervaringen, een rund als leider op de kaart en een magische oven (jep, de Josper). Pfff. Dat onze eerste indruk van het restaurant, nu we eenmaal binnen zijn gestapt, hier sterk van afwijkt is dus een pluspunt. De vriendelijke gastvrouw versterkt dat nog eens.
Op de kaart schitteren inderdaad de lekkerste koeien: het MRIJ (Maas, Rijn en IJssel) rund van slager Piet van den Berg, Australisch Black Angus en dry aged côte de boeuf. Ook de voorgerechten en borrelhappen zijn een vleeswalhalla. De carnivoor kan hier zijn hart ophalen, terwijl er ook nog (een beetje) te kiezen valt voor vegetariërs en viseters. Hier wordt gewerkt met schitterende producten, en daarom is het zo jammer dat de uitstekende steak tartare op een zoetige honingmosterdsaus ligt. De toef cress bovenop brengt weinig plezier: die dunne sliertjes zitten het genot van de smeuïge tartaar in de weg.
Ook bij het andere voorgerecht heeft het prima basisproduct (een royale hoeveelheid Hollandse garnalen) last van zijn entourage. De kerriesaus smaakt wat poederig.
Eenzelfde ervaring hebben we bij het hoofdgerecht. Zowel de enorme ‘steak van Piet’ als het haantje zijn op zich heerlijk.
De steak is prachtig en keurig rare gegrild zoals gevraagd, en met het haantje is op een tikje droge borst na ook niks mis. Ook hier is de garnituur het knelpunt. Zowel de haan als de steak liggen op een rondje in kleine blokjes gesneden ratatouillegroenten en een plasje identieke, wat zoutige jus. Waar komt die jus vandaan? De kip, de biefstuk? Het is ons een raadsel. Nodig was het ook niet, want we bestelden ook béarnaise saus bij de steak. Maar die is zoet en glibberig van structuur, geen topper. De frieten zijn gelukkig wel goed.
De taarten voor de desserts zijn afkomstig van de buren: Nielson bakt taarten. Het eigen nagerecht, de Eaton Mess, is origineel maar leidt ook aan combinatieverwarring: meringue, room en rode vruchten plús banaan en zoute karamelsaus is echt teveel van het goede.
We gaan naar huis met gemengde gevoelens. Het lijkt wel alsof Meat nog niet helemaal goed weet wat het wil zijn: een sympathiek eetcafé met geweldig vlees, of een hippe zaak die de laatste vleestrend volgt. Ik hoop op het eerste, want van de laatste categorie zijn er betere in de stad.
Meat Rotterdam
Haringvliet 635-637
3011 ZP Rotterdam
Tel: 010-846 78 87
www.meat-rotterdam.nl
