Au revoir la France, benvenuti Italia
Bijna geruisloos werd het ene restaurant ingewisseld voor het andere. Waar tot voor kort nog Louis zat, zit nu Spaghettata, de derde Italiaan op rij van de Lux/La Pizza mensen.
Op het eerste gezicht is er weinig veranderd. Alleen de zwartwit-foto’s van franse koeien en blije boertjes zijn verwisseld voor zwartwit-foto’s van Italiaanse straattaferelen. En de garderobe is opgesierd met een fotobehang van een typisch Italiaans eethuis. Verder zien we in de bediening veel dezelfde gezichten – gelukkig maar, want aan iets wat goed is moet je niet te veel gaan sleutelen. De grootste verandering is dus de kaart. Au revoir la France, benvenuti Italia.
Alle wijnen kunnen per glas besteld worden, en als aperitief zijn er ook een aantal fijne Italiaanse cocktails. Vooraf veel antipasti, waaronder de rijstballetjes met mozzarella en saffraan van Lux. Wie heimwee heeft naar de gevulde eieren van Louis kan hier een Italiaanse variant bestellen met tonijn- of truffelmayo. Onze keuze valt op de caponata, een Siciliaans auberginegerecht, en de inktvissalade. Die salade kent mijn tafelheer van (concurrent) Gusto, die daar in bijna exact dezelfde vorm op tafel komt. De schijfjes inktvis en een paar tentakels zijn een fijne combinatie met bleekselderij en olijven, maar de rode ui overheerst de subtiele smaak van de intvis. De caponata is heerlijk: aubergine kan zwaar op de maag liggen, maar dit gerecht is heel fris en toch vol van smaak.
Hoofdgerecht is pasta, pasta en nog eens pasta. Een keuze maken is niet makkelijk, maar uiteindelijk wordt het de Pappardelle al Tartufo; met truffel, boter en parmezaam, en de Spaghetti al Nero delle Seppie; met inktvis, inkt en tomaat. Dat laatste gerecht is geen aanrader als je een afspraakje hebt: de zwarte saus zit binnen een mum van tijd op je tanden, je mond verandert in een horrorfilm. Maar smaken doet het! De pappardelle is stevig, het is een goede basis voor de boter, truffel en kaas die doen wat ze moeten doen. Basic, maar o zo heerlijk. De desserts zijn aardig. De tiramisu stelt wat teleur – een beetje laf, maar de luchtige citroentaart maakt dat weer goed.
We snappen alleen nog steeds niet helemaal waarom Louis is ingeruild voor deze Italiaanse variant. Voor veel mensen was het een favoriete plek voor de goede, niet al te ingewikkelde Franse keuken. Toch is Spaghettata zeker geen stap terug: de vertrouwde kwaliteit in eten en bediening is er nog altijd.
Spaghettata Nieuwe Binnenweg 151 3014 GK ROTTERDAM 010 – 436 51 63 www.spaghettata.nl Open: ma t/m vrij van 17.30 – 22.30 uur. za & zo van 17.00 – 22.30 uur.
Tekst: Lot Piscaer
